ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΥΚΗΤΙΑΣΕΙΣ
Η μυκητίαση είναι μια συνηθισμένη δερματική λοίμωξη η οποία προκαλείται από διάφορα είδη μυκήτων. Οι μύκητες είναι μια μεγάλη ομάδα μικροοργανισμών αποτελώντας μέρος της φυσιολογικής χλωρίδας, κάποιοι από τους οποίους κάτω από αλλαγές τοπικών συνθηκών ενδέχεται να αναπτυχθούν παθολογικά και να προκαλέσουν μυκητίαση.
Οι μυκητιάσεις εμφανίζονται αρχικά στο σώμα με τη δημιουργία κηλίδων σε διάφορα σημεία, όπως στα νύχια, στα πόδια, στους μηρούς, στο τριχωτό της κεφαλής και στα γεννητικά όργανα.Ανάλογα με τον μύκητα που έχει προκαλέσει τη λοίμωξη οι μυκητιάσεις του δέρματος διαχωρίζονται σε δερματοφυτίες, καντιντιάσεις, πιτυροσπορώσεις και ασυνήθεις μυκητιάσεις προκαλούμενες από σπάνια είδη μυκήτων.
Οι μυκητιάσεις είναι κοινές και μια ποικιλία περιβαλλοντικών και φυσιολογικών συνθηκών μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μυκητιακών παθήσεων.
ΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥΣ;
Η ανάπτυξη των μυκήτων ενισχύεται από την επίδραση κάποιων παραγόντων, όπως η λήψη ορισμένων αντιβιοτικών, ο διαβήτης, οι συχνές ενδοκολπικές πλύσεις,στη μείωση της άμυνας του οργανισμού, στη λήψη αντιβιοτικών, στη χρήση αντισυλληπτικών χαπιών, σε ορμονικές διαταραχές κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας, της περιόδου και της εγκυμοσύνης, η ελλιπής υγιεινή και η λήψη κορτιζόνης. Επιπλέον κάποιες μορφές μυκητιάσεων μεταδίδονται μέσω της δερματικής επαφής, μέσω της χρήσης μολυσμένων αντικειμένων, όπως χτένες, πετσέτες, πλάτες καθισμάτων, καθώς και μέσω της θάλασσας ή της πισίνας, εξαιτίας της υγρασίας που ευνοεί την ανάπτυξη των μυκήτων.
Οι μυκητιάσεις του δέρματος και των νυχιών, που είναι και οι συχνότερες, προκαλούνται όταν αυτά εκτίθενται σε επιδερμόφυτους μύκητες (Dermatophyte fungi) για μεγάλο χρονικό διάστημα και όταν βρουν τις κατάλληλες συνθήκες (αυξημένη θερμοκρασία, υγρασία) και πολλαπλασιαστούν έντονα. Οι πιο ευπαθείς ομάδες είναι οι ηλικιωμένοι, οι αθλητές, οι διαβητικοί και όσοι αντιμετωπίζουν χρόνιες κυκλοφορικές διαταραχές ή προβλήματα με το ανοσοποιητικό τους σύστημα.
Η ΜΥΚΗΤΙΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ;
Η μυκητίαση είναι μία ιδιαίτερα μεταδοτική ασθένεια. Η μετάδοση των μυκητιάσεων τις περισσότερες φορές γίνεται με άμεση επαφή με τις προσβεβλημένες περιοχές, μπορεί να μεταδοθεί μέσω δερματικής επαφής, της κοινής χρήσης αντικειμένων όπως πετσέτες, ρούχα και χτένες, μέσω της χρήσης πισίνας, ή με την επαφή με μολυσμένα ζώα. Συνεπώς, για να μειώσουμε τις πιθανότητες να προσβληθούμε από κάποιο μύκητα, θα πρέπει να τηρούμε τους βασικούς κανόνες υγιεινής και να αποφεύγουμε να μοιραζόμαστε προσωπικά είδη με άλλα άτομα.
ΠΟΙΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΟΙΝΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΤΩΝ ΜΥΚΗΤΙΑΣΕΩΝ;
Οι συνηθέστερες επιφανειακές μυκητιάσεις είναι:
- Μυκητιαση ανω και κατω ακρων/«Το πόδι του αθλητή». Εκδηλώνεται με κνησμό και ερυθρότητα στο πέλμα ή ανάμεσα στα δάκτυλα. Παρατηρείται απολέπιση, ξηρότητα, πάχυνση και φλεγμονώδεις βλάβες με συχνές πληγές και πόνο στις μεσοδακτύλιες περιοχές, τις παλάμες και τις φτέρνες με εμφάνιση υποκίτρινης απόχρωσης και παρουσίας δυσοσμίας.
- Μυκητίαση δέρματος (π.χ. ποικιλόχρους πιτυρίαση). Τα κύρια συμπτώματα της δερματικής μυκητίασης είναι ο κνησμός, η ερυθρότητα και η απολέπιση. Εκδηλώνονται με λευκές ή καφεοειδείς κηλίδες στο δέρμα, τα οποία ενδέχεται να συνοδευονται από συμπτώματα ιογενούς λοίμωξης (π.χ αγχος, κόπωση).
- Μυκητίαση τριχωτού κεφαλής. Τα συμπτώματα του τριχωτού της κεφαλής είναι ο κνησμός, οι βλάβες των τριχών ,η έντονη απολέπιση με φλεγμονώδεις πυώδεις βλάβες και οι διάσπαρτες αποψιλωτικές πλάκες (φαλακρά μπαλώματα).
- Μυκητιάσεις στα νύχια (ονυχομυκητιάσεις). Εκδηλώνονται με παραμορφώσεις στη μήτρα την κοίτη η τον ονυχιαίο δίσκο (πάχυνση, αλλαγή χρώματος, δυστροφία), με ή δυσοσμία.
- Μυκητιάσεις στην περιοχή των γεννητικών οργάνων (π.χ. κολπίτιδα, αιδοιοκολπίτιδα, βαλανοποσθίτιδα). Εκδηλώνονται με ερυθρότητα και φαγούρα στην περιοχή. Στην κολπίτιδα αλλάζουν οι κολπικές εκκρίσεις, οι οποίες μοιάζουν με «κομμένο γάλα». Μπορεί να συνυπάρχει πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή ή τσούξιμο στην ούρηση.
- Στοματικές μυκητιάσεις. Εκδηλώνεται με λευκές βλάβες στο στόμα ή στον φάρυγγα, πόνο και δυσκολία στην κατάποση.
ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΥΚΗΤΙΑΣΕΩΝ;
Ο κάθε ασθενής ακολουθεί συγκεκριμένη θεραπεία ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες του.Οι μύκητες έχουν την τάση να εξαπλώνονται γρήγορα, γι αυτό θα πρέπει να αντιμετωπίζονται το συντομότερο δυνατόν. Εντούτοις η μυκητίαση σπανίως επεκτείνεται πέρα από την επιφάνεια του δέρματος για να προκαλέσει σοβαρή ασθένεια.
Η μυκητίαση θεραπεύεται με τοπική η συστηματική φαρμακευτική αγωγή που περιλαμβάνει αντιμυκητιασικές κρέμες ή χάπια που περιέχουν αμορολφίνη, κετοκοναζόλη, ιτρακοναζόλη, και φλουκοναζόλη.
Για την αντιμετώπιση της δερματικής μόλυνσης και της ονυχομυκητίασης, χορηγείται συνήθως τοπική αντιμυκητιασική θεραπεία (σε λοσιόν, κρέμα ή αλοιφή) ή από του στόματος φαρμακευτική αγωγή (χάπι, κάψουλα ή ταμπλέτα).
Ωστόσο, αν πετύχει τον οργανισμό εξασθενημένο από κάποια άλλη νόσο, τότε μπορεί να αποδειχτεί δύσκολη στη ριζική καταπολέμησή της και πιθανή στην υποτροπή.